سازمان هوافضایی ناسا برای همه ما نهادی شناخته شده است،ناسا به عنوان مجموعه ای پیشرو در حوزه اکتشافات و مطالعات فرازمینی همواره توانسته تا ماموریت های غیر ممکن را به پروژه های عملی تبدیل کند،افرد عادی نیز هم اکنون می توانند در بحث ایده پردازی پروژه های ناسا شرکت داشته باشند.
زمان کودکی را به یادتان بیاورید،خیلی از ما عادت به کشیدن نقاشی هایی تخیلی داشتیم،نقاشی ای که شیرجه زدن یک ربات سوسکی شکل به اعماق اقیانوس های بنفش رنگ کره مشتری را نشان می داد،نقاشی ای که در آن یک بالن پرنده غول پیکر اعماق آسمان را به امید یافتن موجودات بیگانه جست و جو می کرد و …
سازمان هوافضایی ناسا ممکن است ایده ای برای عملی کردن نقاشی های تخیلی زمان کودکیمان داشته باشد،بنا بر نتایج آخرین نظر سنجی یکی ازدپارتمان های زیر مجموعه سازمان ناسا و یا NASA Innovative Advanced concepts Program،ناسا قصد دارد به طور گسترده بر روی ایده های ظاهرا تخیلی مردم سرمایه گذاری کند،ایده هایی که ممکن است روزی در آینده نه چندان دور جامه عمل به آنها پوشانده شود و باعث پیشرفت هایی در کاوش فضا گردد.
ما بین سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۷ این دپارتمان Nasa Institute for Advanced Concepts نام داشت و هدف اصلی از فعالیت آن کشف ایده های آینده گرایانه و علمی-تخیلی به منظور یافتن راه های هوشمندانه تری برای انجام ماموریت های هوافضایی این سازمان بود.
در سال ۲۰۱۱ نسخه جدید تری از این دپارتمان شروع به کار کرد که با وجود داشتن نام نسبتا متفاوتی در نهایت با همان عبارت مختصر NIAC خطاب می شد،این زیر شاخه ناسا شروع به سرمایه گذاری بر روی ایده هایی کرد که حداقل از لحاظ تئوری باعث ایجاد پیشرفت و افزایش بهره وری در انجام ماموریت های کاوشی در فضا می شدند.
یکی از مهم ترین نکات در این بحث این است که ایده های علمی-تخیلی مذکور می توانند از هر فردی گرفته شده باشند و نیازی نیست تا فرد ایده پرداز حتما یکی از دانشمندان ناسا بوده باشد،مردم عادی نیز می توانند در این بحث شرکت داشته باشند و نتیجه نهایی این برنامه ایجاد مجموعه ای از ایده های عجیب و غیر ممکن و تخیلی می باشد که توسط کارشناسان دپارتمان NIAC بررسی و دسته بندی شده و نهایتا در صورت صلاحدید بر روی آنها سرمایه گذاری صورت خواهد گرفت.
آقای استیو جورچیک ،از کارشناسان ارشد قسمت فناوری ماموریت های هوافضایی سازمان ناسا در این باره می گوید:برنامه ما در این باره هدف قرار دادن ایده های بدیع و نو آورانه بوده و ترجیح می دهیم این ایده ها توجیه علمی و مهندسی با خود به همراه داشته باشند.
این برنامه به افراد شرکت کننده فرصت سرمایه گذاری بر روی ایده های هوافضایی نو آورانه شان را می دهد،ایده هایی که ابتدا از دیدگاه مهندسی و علمی بررسی شده و سپس توسط کارشناسان ناسا برای اجرایی شدن اولویت بندی خواهند شد.
تمام ایده های ارائه شده در دو دسته بندی قرار خواهند گرفت:فاز اول پروژه مذکور به ایده پردازان مبلغی معادل ۱۲۵۰۰۰ دلار پرداخت خواهد کرد تا آنان ایده های خود را تعریف و امکان اجرایی شدن آنها را برای کارشناسان ناسا تجزیه و تحلیل کنند،در فاز دوم این پروژه سرمایه گذاری ای ۵۰۰۰۰۰ دلاری انجام خواهد گرفت که به محققان اجازه می دهد که ایده موجود در فاز اول را مورد تحقیق و توسعه قرار داده و نتیج تلاش های خود را در بازه ای ۲ ساله پس از شروع فاز دوم به سازمان ناسا برگردانند.
با مطالعه لیست ایده های ارائه شدن در گذشته می توان آن را به دایره لغاتی از عبارت های علمی-تخیلی نسبت داد،تولید فضاپیما با استفاده از فناوری چاپ سه بعدی،ربات های حفار اجرام آسمانی،فناوری حمل محل سکونت زندگی افراد به فضا و نیز ایجاد مرگ کاذب در فضانوردان به منظور ایجاد خواب عمیق در آنان در طول سفر به فضا از جمله ایده هایی است که تا به حال ناسا بر روی آنها سرمایه گذاری کرده است.
در ادامه نظز شما را به ایده های قبول شده برای وارد شدن به فاز اول پروژه جلب می کنیم.
به کار گیری فناوری بیولوژی مصنوعی به منظور سم زدایی و غنی سازی خاک مریخ برای کشاورزی
بالن های فضایی غول پیکر که با خلا پر شده و هدف از تولید آنها به کارگیری در ماموریت های تخلیه اضطراری در کره مریخ می باشد.
فضا پیمایی از نوع Lander(فضاپیما هایی که قابلیت فرود بر سطح دیگر کرات را دارند)که می تواند بپرد،جا خالی دهد و حرکات ناگهانی و بعضا آکروباتیک انجام دهد.
تولید پیشرانه هایی الکترومغناطیسی و نیز با توان ارائه سرعت بالا که نیازی به مصرف سوخت موشکی ندارند.
کاوشگری با پوششی خاص با قابلیت بازتاب حداکثری نور و نیز مقاوم در برابر دماهای بالا که می تواند بدون آسیب به کره خورشید نزدیک شود.
ایده های گذشته موجود در فاز اول که موفق شده اند نظر کارشناسان ناسا را برای ورود به فاز دوم جلب کنند عبارت اند از:
کاوشگری با قابلیت شارژ مجدد که می تواند با استفاده از یک بالن از ابر های کره ونوس عبور کند.
استخراج مواد معدنی از عمق کره های موجود در فضا به وسیله انفجار و با استفاده از انرژی نور متمرکز شده خورشید.
پیشرانه ای که از هم جوشی هسته ای بهره می برد و قادر خواهد بود تا یک کاوشگر لندر ۱۰۰۰ کیلوگرمی را در عرض ۴ سال به سطح کره پلوتو برساند.
آقای جیسون درلت مدیر ارشد دپارتمان NIAC در این باره می گوید:ایده های انتخاب شده برای ورود به فاز دوم می توانند دستاورد های خیره کننده ای را برای ما به همراه آورند و ما همیشه از همکاری با ایده پردازان در این حوزه رضایت کامل داشته ایم.
البته باید به این نکته توجه داشت که لزوما همه پروژه های انجام شده در این بحث مفید نخواهند بود،برخی از آنها قابلیت به کارگیری را نخواهند داشت و حتی برخی از آنان اجرایی هم نخواهند شد و حتی آن دسته از ایده هایی که شایستگی بیشتری برای اجرایی شدن را دارند به مدت زمانی چند ساله و حتی شاید چند دهه ای به منظور به کارگیری در عملیات های سازمان ناسا نیاز خواهند داشت.
اما این موضوع هیچ چیزی از ارزش ایده ها کم نخواهد کرد،حتی ایده هایی که با شکست رو به رو شوند می توانند مطالعات آینده در حوزه افزایش بهره وری انجام عملیات های فضایی ناسا را جهت دهی کنند و ناسا به آن ها با نگاه آزمایش و خطا نگاه می کند.
آقای جیسون دلرت در این باره می گوید:امیدواریم همه این ایده ها بتوانند NIAC را در مسیر هدفش یاری کنند و آن هدف چیزی نیست جز :امکان دادن به غیر ممکن ها”
اگر شما هم فکر می کنید که تراوشات ذهنیتان ارزش سرمایه گذاری توسط ناسا را دارد می توانید در دور بعدی برنامه NIAC شرکت کنید،افراد بدین منظور نیاز به داشتن اقامت آمریکا را دارند و یا حداقل باید یکی از اعضای تیم شما این شرط را داشته باشد.